سازمان هواپیمایی: خلبان عامل سقوط بالگرد حامل وزیر ورزش بود

مدیرکل بررسی سوانح و حوادث سازمان هواپیمایی کشوری با اشاره به انتشار گزارش نهایی بررسی سانحه سقوط هلی کوپتر حامل وزیر ورزش، گفت: خلبان عامل وقوع سانحه بوده است.

به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، حسن رضایی فر با اشاره به استقلال تیم بررسی سانحه یادآور شد: بالگرد MIL.۱۷۱ هلال احمر به هنگام انتقال وزیر ورزش و جوانان و هیئت همراه از شهرستان رابر کرمان به شهرستان بافت در مورخه ۱۴۰۱/۱۲/۴ دچار سانحه شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: این بالگرد به علامت ثبت و نظارت سازمان هواپیمایی کشوری نبوده، ولی بدلیل ماهیت غیرنظامی پرواز، با استناد به آئین نامه بررسی سوانح و حوادث هوایی غیرنظامی مصوب هیئت دولت، بررسی سانحه توسط سازمان هواپیمایی کشوری انجام پذیرفت و گزارش آن به مراجع ذیصلاح دولتی و قضایی ارسال شد.

وی تصریح کرد: با توجه به برنامه ریزی وزارت ورزش و جوانان، مقام عالی آن وزارت و هیئت همراه، در روز چهارشنبه مورخه ۱۴۰۱/۱۲/۳ برای انجام ماموریت‌های محوله به شهر سیرجان در استان کرمان اعزام شده و در انتهای آن روز به شهر کرمان سفر می‌کنند.

وی بیان کرد: در روز پنجشنبه مورخه ۱۴۰۱/۱۲/۴، با درخواست مسئولین استان کرمان به منظور افتتاح و بازدید سایر اقدامات توسعه‌ای ورزش و جوانان، بالگردی از هلال احمر برای انجام پرواز انتقال وزیر و هیئت همراه در مسیرکرمان- رابر- بافت- ارزوئیه درخواست می‌شود. مسافران منظور در این پرواز به ایستگاه عملیاتی جمعیت هلال احمر، در موقعیت جنوب شرقی و خارج از فرودگاه کرمان مراجعه کرده و بالگرد در ساعت ۱۴:۱۰ به وقت محلی از شهرکرمان به مقصد شهر رابر به پرواز در آمده و در ساعت ۱۵:۰۵ در مقصد فرود آمده و بالگرد خاموش شده است.

مدیرکل دفتر بررسی سوانح و حوادث سازمان هواپیمایی کشوری اضافه کرد: پس از مراجعه مجدد وزیر و هیئت همراه به بالگرد، تعدادی مسافر به هیئت همراه اضافه شده و نهایتاً بالگرد با مجموع ۲۰ سرنشین (خدمه و مسافر) در ساعت ۱۵:۲۰ به مقصد شهر بافت به پرواز درآمده و بالگرد از سمت شمال شرقی به محدوده ورزشگاه شهرستان بافت نزدیک شده و با مشاهده زمین فوتبال چمن تصمیم به فرود در آن گرفته و به دلیل وجود موانع پروازی و سوله‌های ورزشی، پس از یک گردش، تقرب خود را از سمت شمال برای فرود در ورزشگاه شروع کرد، درحالیکه شرایط جوی، جهت و میزان باد برای پرواز ایمن نبوده است.

رضایی فر گفت: بالگرد در ارتفاع حدود ۱۰ متری سطح زمین دچار لرزش و انحراف به سمت چپ شده که اظهارات خلبانان نشان می‌دهد وی اقدام برای کنترل بالگرد کرده، ولی موفقیت آمیز نبوده است. مستندات صحنه سانحه نشان می‌دهد بالگرد پس از گردش به سمت چپ قصد فرود داشته که دچار افت ارتفاع شده و ابتدا ارابه فرود جلوی بالگرد با ضربه شدید به سطح چمن ورزشگاه برخورد کرده و بالگرد به طور نامتعارف به سمت چپ منحرف و پس از برخورد ملخ دم به زمین نامتعادل و دچار سانحه و به صورت واژگون متوقف شده است. در این سانحه یک نفر جان خود را از دست داده و ۱۰ نفر از جمله وزیر ورزش و جوانان بطور جدی مصدوم شده اند.

وی خاطرنشان کرد: در مراحل بررسی سانحه، مشکل فنی در بالگرد یافت نشده و علت وقوع سانحه عامل انسانی (خلبان) عنوان شده است که البته تصمیم گیری‌های مدیریتی و نبستن کمربند ایمنی مسافران نیز عوامل کمکی بوده اند.

به گفته رضایی فر، نکته‌ای که درخصوص تعداد سرنشینان مجاز باید عنوان شود این است که بالگرد دارای ظرفیت ۲۲ سرنشین بوده، ولی قرار بوده که تعداد ۱۸ نفر سوار بالگرد باشند.

مدیرکل بررسی سوانح و حوادث سازمان هواپیمایی کشوری گفت: توصیه‌های ایمنی درخصوص نحوه بهره برداری وسائل پرنده دولتی و ضرورت بروزرسانی شیوه‌های بهره برداری بالگرد‌های هلال احمر به مبادی ذی‌ربط ارسال شده است.

منبع: خبرگزاری دانشجو

کلیدواژه: خلبان سقوط هواپیما وزیر ورزش سازمان هواپیمایی کشوری بررسی سوانح و حوادث ورزش و جوانان هیئت همراه بررسی سانحه هلال احمر وزیر ورزش

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۴۴۸۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا چشم مردم به دیدن ۵۰ فروند هواپیمایی که دولت می‌گوید وارد کشور کرده، روشن نمی‌شود؟

به گفته رییس سازمان هواپیمایی کشوری در حال حاضر ۱۸۰ فروند هواپیمای عملیاتی در ایران وجود دارد؛ در حالی که خود او پیش از این گفته بود که با توجه به جمعیت فعلی کشور نیاز به ۵۵۰ فروند هواپیما داریم.

به گزارش اعتماد، سال گذشته قرار بود تعداد هواپیما‌ها به ۲۵۰ فروند برسد که این اتفاق نیفتاد. اما درباره آمار و ارقام هواپیما‌های فعال کشور نیز نظرات مختلفی وجود دارد.

نمای کلی صنعت هوانوردی ایران در بخش تقاضا به گونه‌ای است که بلیت هواپیما حتی برای آن‌هایی که پولش را دارند به سختی پیدا می‌شود و بدون اتصال به شبکه دلالی پر قدرتی که ظاهرا کسی قرار نیست جلوی آن‌ها بایستد؛ خبری از بلیت نیست. ایرلاین‌ها به واسطه «قیمت گذاری دستوری» بلیت هواپیما با زیان انباشته فعالیت می‌کنند و تحریم‌ها کاری کرده که سوختگیری برای پرواز‌های بین‌المللی به سختی انجام شود و در پرواز‌های داخلی، با وجود تعداد زیاد فرودگاه‌های کشور، بسیاری از آن‌ها فعالیت خاصی ندارند، چون اصولا مسافری ندارند و ایرلاین خاصی حاضر به برقراری پرواز نیست.

فقط ۷ یا ۸ هواپیمای سرحال داریم!

در بخش عرضه، کارشناسان می‌گویند به غیر از ۳ هواپیمای ایرباس برجامی، ۱۳ فروندای‌تی‌آر و چند فروند ایرباس ۳۴۰ ماهان، کل ناوگان کشور باید بازیافت شود. «بازیافت» هواپیما بدین معنی است که بدنه هواپیما که از جنس آلومینیوم است به قطعات کوچک بریده شده و به کارخانه‌های مربوطه جهت ذوب و تبدیل به آلومینیوم نو شود. همچنین سایر قطعات اعم از سیم‌های مسی، قطعات فولادی، پلاستیک‌ها و... نیز تا جای ممکن بازسازی شوند.

کارشناسان حوزه هوانوردی می‌گویند حدود ۲۰ فروند هواپیمای مسافربری در کشور ارزش عملیاتی دارند که ۱۳ فروند آن توربوپراپ با ظرفیت ۷۰ نفر هستند که به دلیل نبود قطعات زمین‌گیر شده‌اند. می‌ماند ۷، ۸ فروند هواپیما که باید پرواز‌های داخلی و خارجی را به صورت همزمان انجام دهند که البته آن‌ها هم با کمبود قطعات مواجه هستند. به عبارت دیگر، در حالی که کشور‌های امارات، قطر و ترکیه در مجموع بالای هزار فروند هواپیمای سرحال دارند، تعداد هواپیما‌های قابل اتکای ایران ۷ یا ۸ فروند است و باقی هواپیما‌های کشور شدیدا فرسوده شده‌اند.

کاهش پرواز‌های داخلی

در بخش شاخص «نشست و برخاست» که میزان تردد هواپیما‌ها در فرودگاه‌ها را به تصویر می‌کشد نیز شرایط مشابهی طی سال ۱۴۰۱ حاکم بوده و البته بیشتر نشست و برخاست هواپیما‌ها به سمت پرواز‌های بین‌المللی رفته که عمدتا توسط «ایرلاین‌های خارجی» انجام می‌شود. به گفته وزارت راه و شهرسازی، میزان نشست و برخاست هواپیما در پرواز‌های داخلی در سال ۱۴۰۱ نسبت به ۱۴۰۰ ریزش ۹ درصدی داشته و از ۳۰۵ پرواز به ۲۷۸ پرواز کاهش پیدا کرده است. در مقابل، نشست و برخاست‌ها در پرواز‌های بین‌المللی ۶۴ درصد رشد کرده است.

ریزش پرواز‌ها در دهه ۹۰

آمار‌های وزارت راه و شهرسازی به وضعیت شاخص‌های بخش هوانوردی در دهه ۹۰ نیز پرداخته که در نوع خود آمار‌های جالبی ارایه می‌کند و شاید بتوانیم پاسخ سوالی که ابتدای گزارش پرسیدیم را در این بخش بیابیم. تعداد نشست و برخاست در پرواز‌های داخلی در حالی طی سال ۱۴۰۱ به ۲۷۸ هزار فروند هواپیما رسیده که در سال ۱۳۹۶ یعنی بهترین عملکرد دهه ۹۰، این رقم ۳۹۶ هزار فروند بوده. در واقع مقایسه این دو رقم از یک کاهش ۲۵ درصدی خبر می‌دهد. در پرواز‌های بین المللی نیز این وضعیت تکرار شده است. بهترین عملکرد دهه ۹۰ در این شاخص مربوط به سال ۱۳۹۳ است که ۲۹ هزار فروند هواپیما نشست و برخاست داشته‌اند. اما در سال ۱۴۰۱ این عدد به ۲۳ هزار فروند رسیده که ۲۱ درصد کاهش یافته است.

در شاخص اعزام و پذیرش مسافران داخلی نیز بهترین عملکرد برای سال ۹۶ است که ۴۴ میلیون و ۲۷۳ هزار نفر جابه‌جا شده‌اند. عددی که با کاهش ۲۸ درصدی به کمی بیش از ۳۲ میلیون نفر در سال ۱۴۰۱ رسیده است. در بخش مسافران خارجی این وضعیت بدتر است. بهترین عملکرد این بخش مربوط به سال ۱۳۹۳ است که ۴ میلیون و ۴۱۲ هزار نفر در پرواز‌های بین‌المللی اعزام و پذیرش شده‌اند و در سال ۱۴۰۱ با کاهش ۳۷ درصدی این عدد به ۲ میلیون و ۷۷۵ هزار نفر رسیده است.

۵۰ هواپیمای وارداتی کجا هستند؟

در یکی- دو سال گذشته صنعت هوانوردی ایران با شدیدترین تحریم‌های ظالمانه علیه ایران روبرو بوده و در کنار آن قیمت‌گذاری دستوری بلیت هواپیما، بسیاری از ایرلاین‌ها را زیان‌ده کرده است. اما مثلا به جای مدیریت این شرایط که پیش از این به هنگام امضای برجام صورت گرفت؛ ادعا‌های عجیبی مانند «واردات ۵۰ هواپیما» در دو سال گذشته مطرح می‌شود و در کنار آن با طعنه به دولت قبلی گفته می‌شود که «این دولت به دنبال عکس یادگاری با هواپیمای برجامی نیست!»، اما واقعیت این است که صنعت هوایی ایران که تجربه اضافه شدن ۱۶ هواپیمای برجامی را در مدت دو سال و تاثیر آن را بر صنعت هوایی حس کرده، اثرات اضافه شدن ۵۰ یا ۶۰ فروند هواپیما در دو سال گذشته قاعدتا چیزی نیست که فعالان این صنعت و مردم نتوانند آن را حس کنند؛ بنابراین اینگونه اظهارات چندان درست به نظر نمی‌رسد.

نمای کلی صنعت هوانوردی ایران نشان می‌دهد که مدیریت هوانوردی در کنار توان رایزنی‌های مقتدرانه سیاسی در بالاترین سطح ممکن، نیازمند به کارگیری تخصص و علم است و دیر یا زود مجبور خواهیم شد بالاخره در برابر این قاعده سر تسلیم فرود آوریم.